در قالی بافی همانطور که در سلسله مقالات قبلی هم اشاره کردیم، اصطلاحات و واژه هایی وجود دارد که بدون شناختن آنها نمی توانید به ارزش و اصالت این هنر به طور کامل پی ببرید و بدون این واژه ها هم قالی بافی یک هنر مهجور است. برای همین در ادامه بخشی دیگر از این واژه ها را توضیح می دهیم:
دنیر: برای اینکه ضخامت ابریشم را اندازه گیری کنند از یک واحد مخصوص به نام دنیر بهره می برند. (گلیم خطی چیست؟) دنیر در واقع 9000 متر لیف ابریشم بر گرم است و بر خلاف متریک که گفتیم هر چه عدد بزرگتری داشته باشدف ابریشم نازک تر است، در دنیر عدد هر چه بزرگتر باشد، ضخامت ابریشم هم بیشتر است. عدد دنیر چیزی بین 60 تا 160 است. ابریشم هایی که دنیر آنها کمتر از 60 باشد در قالی بافی کاربرد نداشته و از آنها برای بافت پارچه استفاده خواهند کرد.
پنبه عنصر مهم در قالی بافی
پنبه: پنبه یک گیاه سلولزی است که الیاف پنبه از آن بدست می آید. اگر پنبه را بسوزانید باید بویی شبیه به کاغذ سوخته از آن متصاعد شود و دقیقا مانند ابریشم بعد از اینکه شعله را از آن دور کردید باید سوختن آن متوقف شود و بعد از سوختن هم خاکستر نرم از خود به جای بگذارد.(اصطلاحات قالی بافی) پنبه در صورت اینکه واجد این خصوصیات باشد به عنوان پنبه اصل و طبیعی شناخته شده که در قالی بافی هم مورد استفاده قرار می گیرد.
نمره: نمره به تعداد کلاف های پنبه ای گفته می شود که به صورت یک لا در یک پوند وجود دارند و البته نمره پنبه متفاوت و متغیر است و برای قالی بافی از پنبه با نمره پنج و ده و بیست و گاهی چهل استفاده می شود.
تار و چله
تار یا چله: تار یا چله عموما از جنس پنبه است و ویژگی اصلی آنها نازک بودن و چند لایی و پرتاب بودن است. تارها یا چله برای بافت قالی به صورت عمودی روی دار قرار می گیرند. کاری که تار و یا چله برای قالی انجام می دهد، نگه داشتن گره ها است. چله ها را بر اساس نوع فرش انتخاب می کنند. برای فرش هایی که به صورت ریز بافت بافته می شوند، چله ها باید از جنس ابریشم باشند. این کار باعث می شود، استحکام بیشتری هم داشته باشند. در مناطقی که می خواهند قالی محکم تر و ضخیم تر بوده و در برابر سرما و گرما و کوچ ماندگاری بیشتری داشته باشد چله را از پشم انتخاب می کنند.
